راز خوشبختی
روزگاری مردی فاضل زندگی می‌کرد . او هشت‌سال تمام مشتاق بود راه خداوند را بیابد ؛ او هر روز از دیگران جدا می‌شد و دعا می‌کرد تا روزی با یکی از اولیای خدا و یا مرشدی آشنا شود .
یک روز هم‌چنان که دعا می‌کرد ، ندایی به او گفت به‌جایی برود . در آن جا مردی را خواهد دید که راه حقیقت و خداوند را نشانش خواهد داد . مرد وقتی این ندا را شنید ، بی‌اندازه مسرور شد و به جایی که به او گفته شده بود ، رفت . در آن جا با دیدن مردی ساده ، متواضع و فقیر با لباس‌‌های مندرس و پاهایی خاک آلود ، متعجب شد .
مرد آن اطراف را کاملاً نگاه کرد اما کس دیگری را ندید . بنابراین به مرد فقیر رو کرد و گفت : روز شما به خیر . مرد فقیر به آرامی پاسخ داد : هیچ‌وقت روز شری نداشته‌ام .
پس مرد فاضل گفت : خداوند تو را خوشبخت کند .
مرد فقیر پاسخ داد : هیچ‌گاه بدبخت نبوده‌ام .
تعجب مرد فاضل بیشتر شد : همیشه خوشحال باشید .
مرد فقیر پاسخ داد : هیچ‌گاه غمگین نبوده‌ام .
مرد فاضل گفت : هیچ سر درنمی‌آورم . خواهش می‌کنم بیشتر به من توضیح دهید .
مرد فقیر گفت : با خوشحالی این‌کار را می‌کنم . تو روزی خیر را برایم آرزو کردی درحالی‌که من هرگز روز شری نداشته‌ام زیرا در همه‌حال ، خدا را ستایش می‌کنم . اگر باران ببارد یا برف ، اگر هوا خوب باشد یا بد ، من هم‌چنان خدا را می‌پرستم . اگر تحقیر شوم و هیچ انسانی دوستم نباشد ، باز خدا را ستایش می‌کنم و از او یاری می‌خواهم بنابراین هیچ‌گاه روز شری نداشته‌ام .
تو برایم خوشبختی آرزو کردی در حالی‌که من هیچ‌وقت بدبخت نبوده‌ام زیرا همیشه به درگاه خداوند متوسل بوده‌ام و می‌دانم هرگاه که خدا چیزی بر من نازل کند ، آن بهترین است و با خوشحالی هر آن‌چه را برایم پیش‌بیاید ، می‌پذیرم . سلامت یا بیماری ، سعادت یا دشمنی ، خوشی یا غم ، همه هدیه‌هایی از سوی خداوند هستند .
تو برایم خوشحالی آرزو کردی ، در حالی‌که من هیچ‌گاه غمگین نبوده‌ام زیرا عمیق‌ترین آرزوی قلبی من ، زندگی‌کردن بنا بر خواست و اراده‌ی خداوند است .